متن کامل پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد رشته کشاورزی _ گرایش اقتصاد کشاورزی با بررسی عوامل مؤثر بر ...

پایان نامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد (M.Sc. )

گرایش: اقتصاد کشاورزی

عنوان پایان نامه :

بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش بیمه محصول گندم :

مطالعه موردی منطقه بیضا استان فارس

استاد راهنما :

دکتر ابراهیم سری دیوشلی

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
چکیده
نظر به اهمیت بالای بیمه ی محصولات کشاورزی در افزایش تولید و کاهش ریسک در بخش کشاورزی این مطالعه تلاشی در راستای شناسایی عوامل مؤثر بر احتمال پذیرش بیمه ی محصول گندم و همچنین شناسایی عوامل مؤثر بر نگرش کشاورزان نسبت به بیمه گندم در منطقه بیضا استان فارس با بهره گرفتن از الگوی لاجیت بوده است. همچنین در این مطالعه سعی شد به بررسی و مقایسه خصوصیات فردی و اجتماعی بیمه شدگان و بیمه نشدگان و علل تمایل یا عدم تمایل به پذیرش بیمه محصول گندم از سوی گندم کاران منطقه پرداخته شود. این پژوهش از طریق روش اسنادی و پیمایشی با تکمیل پرسشنامه در بهار 1393 انجام شد. نتایج مطالعه مشخص کرد که در مورد متغیرهای تعداد افراد خانواده، سطح زیر کشت، تعداد ساعات شرکت در کلاس های ترویجی و آموزشی، رضایت از پرداخت صندوق بیمه بابت خسارت، رضایت از عملکرد صندوق بیمه محصولات کشاورزی، آگاهی کشاورزان از اهداف و فواید بیمه بین کشاورزان گندم کار بیمه شده و نشده تفاوت معنی داری در سطح 10 درصد وجود دارد. همچنین نتایج مدل لاجیت نشان داد متغیرهای سابقه کار کشاورزی، تعداد افراد خانوار، سطح زیر کشت، تعداد ساعات شرکت در کلاس های آموزشی و ترویجی ونیز رضایت از عملکرد صندوق از عوامل تأثیرگذار بر پذیرش (تقاضای) بیمه گندم توسط کشاورزان گندمکار منطقه بیضا استان فارس بوده است. بعلاوه متغیرهای سطح زیر کشت، تعداد قطعات زمین زراعی، داشتن شغل دوم، تعداد دفعات خسارت، رضایت از عملکرد بیمه و رضایت از پرداخت بیمه بر نگرش کشاورزان منطقه نسبت به بیمه گندم مؤثر بوده است.

واژه های کلیدی: بیمه محصولات کشاورزی، تقاضای بیمه، مدل لاجیت، گندم.
فصل اول
کلیات
1-1- مقدمه
کشاورزی نقشی حیاتی و راه بردی در نظام اجتماعی و اقتصادی بر عهده دارد. با وجود اهمیت بخش کشاورزی در اقتصاد کشور، فعالیت در این بخش نسبت به دیگر فعالیت های تولیدی و اقتصادی متفاوت است. از جمله این که فعالیت در بخش کشاورزی به علت اتکای زیاد به طبیعت و وابستگی آن به عوامل و شرایط جوی و محیطی، فعالیتی همراه با ریسک محسوب می شود و تولیدکنندگان این بخش همواره با خسارات بی شماری ناشی از بروز حوادث قهری و بلایای طبیعی رو به رو می باشند و زندگی اقتصادی آن ها در معرض مخاطرات جدی قرار دارد (یعقوبی و چیذری، 1380). به عبارتی دیگر تولیدکنندگان محصولات کشاورزی در اغلب موارد تصمیمات مربوط به تخصیص زمین و تولید محصولات

این مطلب را هم بخوانید :

در مورد سب رهبری - دوشنبه سی و یکم تیر ۱۳۹۸

 مختلف را در فضایی از نبود اطمینان و بی ثباتی قیمت ها و بازده اتخاذ می کنند. این نوسانها که ناشی از مجموعه ای از عوامل تصادفی و خارج از کنترل تولیدکننده است، موجب عدم تمایل به سرمایه گذاری در درازمدت می شود. در سال های گذشته ابزارهای مختلفی همچون مدیریت ریسک به کار گرفته شده است تا از شدت این خطرات کاسته شود. بیمه محصولات کشاورزی به عنوان جانشین و گاهی مکمل روش های سنتی مانند کشت توأم، تنوع تولید در مزرعه، قیمت تضمینی و … از جمله ابزارهای مؤثر در مدیریت ریسک در کشاورزی است. از نظر ماهیت، در واقع بیمه کشاورزی نوعی فناوری است که برای کاهش ریسک گریزی کشاورزان و در نتیجه افزایش کارایی آنها در استفاده بهینه از عوامل تولید و تمایل بیشتر به سرمایه گذاری در فعالیتهای کشاورزی ایجاد شده است (ویلیام و همکاران، 1999). مفهوم بیمه در کشاورزی عبارت است از تضمین جبران بخشی ازخسارت وارد شده برعوامل تولید، محصول و عوامل بالفعل لازم برای عملیات اقتصادی در فاصله زمانی پیش از تولید تا مصرف محصولات در مقابل خطرات تهدیدکننده و غیرقابل پیشگیری، به شرط آنکه پیش بینی احتمال وقوع خطرات امکان پذیر باشد (اسمیت و بوکت، 1996). بدین ترتیب نقش بیمه تعدیل فشار خسارتهای ناشی از خطر است، به گونه ای که خسارتهای بالفعل بر یک فرد یا یک گروه متمرکز نخواهد شد (رستمی و همکاران، 1386).

از آنجا که ایران دهمین کشور بلاخیز جهان شناخته شده است، به طوری که از مجموع 40 نوع بلیه طبیعی ثبت شده در جهان ، 31 نوع آن در ایران اتفاق می افتد (رحمانی، 1382). این امر میزان مخاطرات تأثیرگذار بر فعالیتهای کشاورزی در ایران را روشنتر می سازد. از طرف دیگر با عنایت به اینکه امروزه اقتصاد جهان به سمت کاهش دخالت مستقیم اقتصادی دولت در بخشهای تولیدی و افزایش مشارکت بخش خصوصی در فعالیتهای تولیدی و اقتصادی پیش می رود، سیاستگذاران و برنامه ریزان ایران نیز   می کوشند تا زمینه جلب و جذب سرمایه های خصوصی در تولید کشاورزی را فراهم آورند. یکی از راهکارهای مؤثر در نیل به اهداف فوق را می توان در فناوری بیمه و بهره مندی از مزایای آن در بخش کشاورزی جستجو کرد که از آن به عنوان کارآمدترین اهرم حمایتی دولت نام برده می شود. این در حالی است که بیمه محصولات کشاورزی علی رغم اینکه در ایران قدمتی بیش از دو دهه دارد، هنوز نتوانسته است به طور گسترده بر کشاورزی کشور سایه اندازی کند. این امر ناشی از یک سری عوامل و موانع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که باید مورد توجه و مطالعه قرار گیرند (عین اللهی احمد آبادی، 1387). در واقع شواهد نشان می دهد که فرایند بیمه محصولات کشاورزی در ایران پویایی لازم را ندارد و این موضوع به طور عمده برخاسته از شناخت محدود کشاورزان از بیمه محصولات کشاورزی و نیز کم درآمدی آنهاست (رستمی و همکاران، 1386).