عشایر اسکان یافتة شهرستان مُهر (مورد مطالعه: روستای کریم ‏آباد) در ادامه مطلب می توانید تکه هایی از ابتدای این ...

 
ـ فهرست عکس‏ها

شمارة عکس	موضوع عکس
عکس شمارة (1)	کوچ عشایر قشقایی	27
عکس شمارة (2)	چهرة یک مرد قشقایی	27
عکس شمارة (3)	زوج کهنسال عشایری در شهرستان مُهر	28
عکس شمارة (4)	خانوادة عشایری در زیر سیاه چادر	29
عکس شمارة (5)	استفاده از چادرهای جدید در میان عشایر	35
عکس شمارة (6)	سیاه‌چادر درمیان‌عشایرمنطقه به‌مانندگذشته کارایی‌چندانی ندارد	36
عکس شمارة (7)	قبرستان تاریخی فال	56
عکس شمارة (8)	آسیاب آبی خوزی	56
عکس شمارة (9)	حمام وراوی	57
عکس شمارة (10)	استودان‏های خوزی	57
عکس شمارة (11)	بخش انرژی شهرستان مُهر	66
عکس شمارة (12)	پالایشگاه در حال ساخت	67
عکس شمارة (13)	تابلو روستای کریم‏آباد	75
عکس شمارة (14)	نمای کلی روستای کریم‏آباد	78
عکس شمارة (15)	نمایی از یک خانه در روستای کریم‏آباد	80
عکس شمارة (16)	نمایی از درون یک خانه در روستای کریم‏آباد	82
عکس شمارة (17)	راه‏سازی به روستا	82
عکس شمارة (18)	لوله‏کشی آب به روستا با سرمایه و هزینة روستائیان	83
عکس‏های شمارة (19 و 20)	درچند سال اخیر امکاناتی به روستائیان اختصاص یافته است که از آن جمله می‏توان به برق و تلفن اشاره نمود	83
عکس شمارة (21)	دام‏های عشایری	85
عکس شمارة (22)	طرح فرش عشایری و وسائل بافت آن	87
عکس شمارة(23)	فرش عشایری	88
عکس شمارة(24)	بافت جاجیم	91
عکس شمارة (26)	سیاه‏چادرهای مورد استفاده در میان عشایر	92
عکس شمارة(27)	تهیة کشک در میان عشایر روستای کریم‏آباد	93
عکس شمارة(28)	زن عشایری در حال تهیة ماست	94
عکس شمارة (29)	کودک عشایری در حال چرای دام‏ها	95
عکس شمارة(30)	چوپانان عشایری	96
عکس شمارة (31)	دبستان ابتدایی در روستای کریم آباد	127
عکس شمارة(32)	دامداری در روستای کریم‏آباد	132
عکس شمارة(33)	دامداری امروزه به مانند گذشته در میان عشایر صورت نمی‏گیرید	133
عکس شمارة(34)	به دست آوردن کره از شیر گوسفندان برای تغذیه	134
عکس شمارة(35)	تمامی اعضاء خانواده در بافت فرش کمک می‏کنند	135
عکس شمارة(36)	فرش یکی ازصنایع معمول در میان عشایر روستای کریم‏آباد	136
عکس شمارة(37)	باغ مرکبات متعلق به روستائیان	137
عکس‌های شمارة (38 و39)	اشتغال عده‏ای از عشایر روستای کریم‏آباد به عنوان باغبان در باغات	138
عکس‌شمارة (40)	شروع به ساخت پالایشگاه گاز در شهرستان مُهر (پارسیان)	140
عکس‌شمارة (41)	شروع به کار پالایشگاه گاز عسلویه (پارس جنوبی)	140
عکس‏های‌شمارة (42 و 43)	مشاغل جدید در میان عشایر اسکان یافتة شهرستان مُهر (پرورش زنبور عسل)	141
عکس شمارة(44)	رانندگی یکی از مشاغل جدید در میان عشایر روستا	142
عکس شمارة(45)	زمین‏های زیر کشت عشایر	143
عکس شماره(46)	دامداری در روستای کریم‏آباد	151
عکس شمارة(47)	دامداری در خانة روستاهای شهرستان مُهر	152
عکس شمارة(48)	محل نگه‏داری دام‏ها در روستای کریم‏آباد	154

 
 
ـ فهرست نقشه‏ها

شمارة نقشه	موضوع نقشه
نقشة شمارة (1)	نقشة ایران	53
نقشة شمارة (2)	نقشة استان فارس	59
نقشة شمارة (3)	نقشة شهرستان مُهر	62

 
 
ـ فهرست جداول

شمارة جدول	موضوع جدول
جدول شماره (1)	تعداد بخش ها ، شهرها و دهستان های کشور برحسب استان و شهرستان در پایان اسفند 1381	54
جدول شماره (2)	ناحیه مورد مطالعه در سرشماری 1345	58
جدول شماره (3)	ناحیه مورد مطالعه در سرشماری 1355	58
جدول شماره (4)	ناحیه مورد مطالعه در سرشماری 1365	58
جدول شماره (5)	ناحیه مورد مطالعه در سرشماری 1375	60
جدول شماره (6)	ویژگی های جمعیتی شهرستان مُهر در سال 1380	60
جدول شماره (7)	توزیع جمعیت بر حسب بخش به تفکیک جنس در سال1380	61
جدول شماره (8)	توزیع جمعیت نقاط روستائی  بر حسب بخش به تفکیک	61
جدول شماره (9)	توزیع جمعیت نقاط روستایی بر حسب بخش به تفکیک جنس در سال 1380	61
جدول شماره (10)	تعداد آبادی های دارای سکنه شهرستان‏بر حسب بخش و به تفکیک تعداد خانوار	61
جدول شماره (11)	جمعیت و مساحت به تفکیک بخش در سال 1380	63
جدول شماره (12)	درصد جمعیت 6 ـ 24 ساله در حال تحصیل بر حسب‏گروه‏های عمده سنی به تفکیک نقاط شهری و روستایی به صورت درصد	64
جدول شماره (13)	درصد باسوادان در جمعیت 6 ساله و بیشتر بر حسب گروه های سنی به تفکیک سن و جنس به درصد
جدول شماره (14)	تخمین جمعیت عشایری در کتاب گنج شایگان	69
جدول شماره (15)	تخمین جمعیت عشایری در کتاب آشنایی با جامعه عشایری ایران	70
جدول شماره (16)	خانوار و جمعیت ایل ها و طایفه‎های مستقل بیش از  20 خانوار و استان های محل استقرار آنها	71
جدول شماره (17)	تـوزیـع جـمـعـیـت 6 سـالـه و بـیـشـتـر عـشـایـری کـشـور بـر حـسـب وضـع سـواد	71
جدول شماره (18)	آمـار دام مـتـعـلـق بـه عـشـایـر	72
جدول شماره (19)	اراضـی زراعـی مـتـعـلـق بـه عـشـایـر	72
جدول شماره (20)	آمـار جـمـعـیـتـی عـشـایـر داوطـلـب اسـکـان بـرحـسـب مـحـل مـورد نـظـر بـرای اسـکـان	73
جدول شماره (21)	آمـارجـمـعـیـتـی عـشـایـر بـرحـسـب عـلاقـه‌بـه اسـکان یـا کـوچ	73
جدول شماره (22)	جمعیت عشایری در استان های کشور به ترتیب تعداد خانوار ییلاقی و قشلاقی	74
جدول شماره (23)	ترکـیـب سـنـی و جـنسـی روسـتـای کـریـم‌آبـاد	77
جدول شماره (24)	فعالیت اقتصادی در میان عشایر کریم‌آباد	81
جدول شمارة (25)	مقایسة ‌خانوارهای‌ کوچ‌رو ایل‌قشقایی در سال‌های 1353و1361	103

 
مـقـدمـه
ـ طـرح مسئله
ـ سئولات تحقیق
ـ اهـمـیـت تـحـقـیـق
ـ اهداف تحقیق
ـ انگیزة تحقیق
ـ ابزار تحقیق
ـ جامعه مورد مطالعه
ـ مبهمات و مشکلات تحقیق
ـ زمان پژوهش
ـ روش تـحـقـیـق
ـ چـارچـوب نـظـری
ـ پـیـشـیـنـه تحـقـیـق
ـ مفاهیم و اصطلاحات
1ـ1ـ مـقـدمـه
تاریخ ایران در طول قریب 2500 سال و حتی بیشتر (قریب 2800 سال) و تا زمان سلسله پهلوی، همواره حکومت ایلات و قبایل بوده است. یک ایل، مثلاً قاجار‏ها، روی کار می‏آمدند و پس از مدتی به دلایل مختلف از عرصه حکومت حذف می‌شد و جای خود را به ایل دیگر  می‌دادند. این آمدن و رفتن‌ها پس از استقرار اسلام در میان مردم ایران نیز تداوم یافت تا به عصر پهلوی رسید.
در دوره پهلوی و در زمان حکومت رضاشاه بود که اولین سلسله حکومتی که پایة ایلی و قبیله‏ای نداشت در ایران روی کار آمد. با توجه به ساختار اجتماعی و سیاسی و قدرت رؤسای ایلات و قبایل ایران و نیز اینکه اغلب ایلات و عشایر ایران به خصوص در اواخر عصر قاجار مسلح بودند، رضا شاه همواره از قدرت ایلات و حرکت آنان نگران بود، تصمیم گرفت که به اسکان آنان اقدام نماید.
اسکان یک ایل، عشیره و یا یک قبیله به نوعی شکستن ساختار اجتماعی و خرد کردن بافت قدرت در آنان تلقی می‌شد و به این ترتیب دولت می‌توانست آسان‌تر بر ایلات و قبایل غلبه یافته و با سهولت بیشتری آنان را خلع سلاح نموده و آنان را در کل آسان‌تر در کنترل خود درآورد.
طرح اسکان عشایر که با شیوه زندگی آنها علی‏الاصول، مغایرت فراوانی داشت با مقاومت اغلب آنان مواجه گردید ولی دولت مرکزی به تدریج این مقاومت‏ها را در هم شکست و کم و بیش بر قدرت عشایر فایق آمد.

پس از انقلاب اسلامی به رغم آنکه حدود 50 سال از اولین طرح‌های اسکان عشایر و مقامت ایلات و قبایل مختلف می‌گذشت و شرایط در این زمان بسیار تغییر کرده بود، دولت باز هم به دلایل مختلفی که بیشتر می‌توان به دلایل امنیتی و اقتصادی در آنها در اولویت باشد موضوع اسکان عشایر را در برنامه خود قرار داده که آخرین آنها نیز لایحة برنامة چهارم توسعه است که به آن اشاره و پرداخته شده است.
کوچندگی ظاهراً قدیمی‌ترین شیوه‌های زیست در ایران بوده است و به نظر می‌رسد در دورانی بسیار قدیم، قبایل کوچندة عشایری بیشتر جمعیت ایران را تشکیل می‌دادند. اما با توجه به کوچندگی و در حال کوچ بودن این جمعیت به صورت گسترده و دائم، تقریباً تخمین زدن آمار و ارقام مربوط به این جمعیت بسیار مشکل به

این مطلب را هم بخوانید :

چگونه بعد از زایمان لاغر شویم؟

 نظر می‌رسد. با توجه به تغییر و تحولات اخیر در جامعه ایران و حتی با تاثیرپذیری از از تحولات جهانی، تعداد این عشایر کوچنده بسیار کاهش یافته است و امروزه به حدود 2% رسیده است.

با توجه به پتانسیل‌های موجود عشایر کشور در جهت تولید مواد مصرفی و صنایع مورد نیاز مردم و همچنین جاذبه‌های فرهنگی و مردم‌شناسی آنان، تاکنون این ظرفیت‌ها از سوی مسؤولان نادیده گرفته شده به گونه‌ای که عشایر در حال حاضر دارای مشکلات بی‌شماری هستند.
مطالعه و پژوهش‏های اقتصادی در جوامع سنتی و عشایری که اساس اقتصادی آن بر پایة دامداری بوده است و امروزه با تغییراتی کشاورزی و سایر مشاغل در کنار آن قرار گرفته‏ است، از جمله موضـوعات مهم در مردم‏شناسی است که این امر، باب جـدیدی را در مطالعة این جوامع، علاوه بر مردم‌شناسی ایلات و عشایر، گشوده است که آن مردم‏شناسی اقتصادی عشایر است که به تجدید نظر در برخی از مفاهیم اقتصادی در میان عشایر می‏پردازد. از جملة این مفاهیم می‏توان به «اقتصاد تأمین بقاء» (طبیبی، 1371 :165) اشاره نمود. چنین اقتصاددانانی که از نظر وی این اصطلاح را به کار برده‏اند در برخورد با پژوهش‏ها و تحقیق‏های انسان‏شناسانه به این امر واقف گشته‏اند که نیازهای معنوی نیز در اقتصاد این جوامع بسیار تأثیرگذار هستند.
در مطالعة جوامع عشایری می‏توان پیوستگی میان ارزش‌‏های اقتصادی را با سایر ارزش‏های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را مشاهده نمود و از سویی دیگر نتایج اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را در سیستم تولید و فعالیت‏های اقتصادی مختلف مؤثر دانست.
یکی از مهمترین بحث‏هایی که در رابطه با عشایر می‌توان عنوان نمود بحث اسکان عشایر است. در گذشته در شهرستان مُهر تعداد عشایری که قشلاق خود را در این شهرستان می‏گذراندند بسیار فراوان بوده‏اند، اما امروزه فقط تعداد اندکی از این عشایر زمستان‏ها را در این منطقه به سر می‏برند و تعداد آنها سال به سال در حال کاهش است. در شکل وسیع‏تر آن، این مسأله در سایر نقاط نیز قابل مشاهده است.
در قرن نوزدهم جمعیت عشایری بین 25 تا 50 درصد از کل جمعیت ایران را تشکیل می‏داده است. این تعداد در اوائل قرن نوزدهم به 2/30 درصد از کل جمعیت ایران را شامل می‏شده است (صفی‏نژاد، 1375 :41)